ಸನ್ಮಾರ್ಗ ವಾರ್ತೆ
ಅನು: ಕೆ.ಎಂ. ಅಶ್ರಫ್, ಮಂಗಳೂರು
ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕೆಲವು ಮೂಲಭೂತ ತತ್ವಗಳು ಹೀಗಿವೆ.
1.ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯು ಆರ್ಥಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು “ಅನಂತ ಅಗತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸೀಮಿತ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳು” ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ.
ಇಸ್ಲಾಂ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಮೂಲಭೂತ ಮತ್ತು ಐಷಾರಾಮಿ ಎಂದು ಎರಡು ವಿಧಗಳಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ನಂತರ “ಸ್ಪಷ್ಟ” ಮತ್ತು “ಮೂರ್ತ” ಎಂಬ ಎರಡು ವರ್ಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸುತ್ತದೆ. ಇವುಗಳು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಸೀಮಿತವಾಗಿವೆ.
ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳು: ಆಹಾರ ಮತ್ತು ನೀರು, ಉಡುಗೆ ಮತ್ತು ವಸತಿ.
ಅಮೂರ್ತ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳು: ಆರೋಗ್ಯ, ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣ.
ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮವು ಈ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಪೂರೈಸುವುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಮೂಹಿಕ ಬಾಧ್ಯತೆ (ಫರ್ದುಲ್ ಕಿಫಾಯಾ) ಎಂದು ವಿಧಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ನಿಷೇಧಿಸದಿರುವ ಐಷಾರಾಮಿ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟುವುದಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ.
2.ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯು ಮುಕ್ತ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯೊಳಗೆ ಬಂಡವಾಳ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವುದರಲ್ಲಿ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬಂಡವಾಳದ ಪ್ರಮಾಣವು ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ತಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ (ಸರಿಯಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಲ್ಪಡದ) ಪೂರೈಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅದು ನಂಬುತ್ತದೆ.
ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯು ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವವರಿಗೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾದ ಆರ್ಥಿಕ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಮೂಲಕ ಇದನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಸಮಾಜದ ಶ್ರೀಮಂತ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ತೆರಿಗೆ ಕಡಿತ ಮತ್ತು ಅನುಕೂಲಕರ ನೀತಿಗಳ ಮೂಲಕ ನಿಗಮಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ಲಾಭ ಗಳಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಶ್ರೀಮಂತ ಮತ್ತು ಬಡವರ ನಡುವೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಅಸಮಾನತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಮಂತರು ಮತ್ತು ಬಡವರ ನಡುವೆ ಸಂಪತ್ತು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ರಾಜಕೀಯ ಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಭಾರೀ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ.
ಇಸ್ಲಾಂ ಸಂಪತ್ತಿನ ವಿತರಣೆಯ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲ ತತ್ವವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಷರಿಯಾ ಅನುಮತಿಸುವ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಡವಾಳ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದು ಇಸ್ಲಾಂನಲ್ಲಿನ ವಿವಿಧ ಪಠ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಕಾನೂನುಗಳ ಅನ್ವಯದಿಂದ ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ.
ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಸೂರಾ ಹಶ್ರ್ ಸೂಕ್ತ 7 ರಲ್ಲಿ “…ಅದು ನಿಮ್ಮ ಶ್ರೀಮಂತರ ನಡುವೆ ಮಾತ್ರ ಚಲಿಸುತ್ತಿರಬಾರದೆಂದು,”. ಈ ಶ್ಲೋಕವು ಸಮಾಜದ ಎಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಸಮರಾರ್ಜಿತ ಸೊತ್ತನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ವಿತರಿಸುವ ಬದಲು ಸಮಾಜದ ಬಡವರಿಗೆ ಅಸಮಾನವಾಗಿ ಏಕೆ ವಿತರಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
ಎರಡನೆಯದಾಗಿ ಇಸ್ಲಾಂ ಸಂಪತ್ತಿನ ಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇಸ್ಲಾಮೀ ಆಡಳಿತ ಈ ಬಳಕೆಯಾಗದ ಸಂಪತ್ತಿನ ಮೇಲೆ ತೆರಿಗೆ ವಿಧಿಸಲು ಅನುಮತಿಸುತ್ತದೆ.
ಮೂರನೆಯದಾಗಿ ಇಸ್ಲಾಂ ಝಕಾತನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಆರಾಧನಾ ಕಾರ್ಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಈ ನಿಯಮದ ಅನ್ವಯದ ಪರಿಣಾಮವು ಸಂಪತ್ತು ಶ್ರೀಮಂತರಿಂದ ಬಡವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಝಕಾತ್‌ಗೆ ಅರ್ಹರಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.
ನಾಲ್ಕನೆಯದಾಗಿ ಉಶ್ರಿ ಮತ್ತು ಖರಾಜ್ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ತೆರಿಗೆ ವಿಧಿಸುವುದು. ಇದು ಭೂಮಿಯ ಸಂಭಾವ್ಯ ಇಳುವರಿಯ ಮೇಲಿನ ತೆರಿಗೆಯಾಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವರು ಮೊದಲು ಭೂಮಿಯ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಇತರರೂ ಸಹ ಅದರಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯುವುದನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಐದನೆಯದಾಗಿ ಭೂ ಪುನರ್ವಿತರಣೆ, ಭೂಮಿ ಸತತ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಬಳಕೆಯಾಗದೆ ಉಳಿದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ವಿತರಿಸಬಹುದು. ಪ್ರವಾದಿ(ಸ) ಹೇಳಿದರು, “ಯಾರು ಬರಡು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪುನರುಜ್ಜೀವನಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೋ ಅದು ಅವರದು.”
ಆರನೆಯದಾಗಿ ಏಕಸ್ವಾಮ್ಯ ನಿಷೇಧ ಮತ್ತು ಬೆಲೆ ನಿಗದಿ.
3.ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕವಾಗಿ, ಮೌಲ್ಯಯುತವಾದ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಖಾಸಗಿ ಒಡೆತನಕ್ಕೆ ಅನುಮತಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ತೈಲ ಅನಿಲ ಕಲ್ಲಿದ್ದಲು ಮುಂತಾದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಏಕಸ್ವಾಮ್ಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಖಾಸಗಿ ನಿಗಮಗಳಿಗೆ ಲಾಭದ ಉದ್ದೇಶವು ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ದಕ್ಷತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆ ಮೂಲಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಊಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ ಇಂತಹ ವಿಧಾನವು ಶ್ರೀಮಂತರ ನಡುವೆ ಬಂಡವಾಳ ಸಂಗ್ರಹಣೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳು ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಅನಗತ್ಯ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಸಮಾಜದ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಇಸ್ಲಾಂ ಮೂರು ರೀತಿಯ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ: ಸಾರ್ವಜನಿಕ, ಖಾಸಗಿ ಮತ್ತು ಸರಕಾರಿ ಮಾಲಿಕತ್ವ.
ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಅದನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ಅದು ಸಮಾಜದ ಉಳಿದ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಹಾನಿಯಾಗಬಹುದಾದ, ಇಡೀ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಸರಕುಗಳ ಖಾಸಗಿ ಮಾಲಿಕತ್ವವನ್ನು ಇಸ್ಲಾಂ ನಿಷೇಧಿಸುತ್ತದೆ.
ಉದಾ. ಗ್ರಾಮದ ಏಕೈಕ ಬಾವಿಯ ಮಾಲಿಕ.
ಪ್ರವಾದಿ(ಸ) ಹೇಳಿದರು, “ಮನುಕುಲವು ನೀರು, ಹುಲ್ಲುಗಾವಲು ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿ (ಬೆಂಕಿ ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ವಸ್ತುಗಳು) ಈ ಮೂರು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲುದಾರರು”.
ಇತರವುಗಳೊಂದಿಗೆ ಈ ನಿರೂಪಣೆಯು ಮಾಲಿಕತ್ವದ ಮಿತಿಯನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ತೈಲ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಮಾಲಿಕತ್ವದಂತಹ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಏಕಸ್ವಾಮ್ಯವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನು ಇಡೀ ಸಮಾಜದ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
4.ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯು ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸಲು ಮತ್ತು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಅನುಮತಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಉತ್ಪನ್ನ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಣಕಾಸಿನ ವಹಿವಾಟಿನ ವಿಚಿತ್ರ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. 2008 ರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಆಂತರಿಕ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಕಾಲ್ಪನಿಕ “ಉತ್ಪನ್ನಗಳ” ಕುಸಿತದೊಂದಿಗೆ ಬೃಹತ್ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಉಂಟಾಗಲು ಇದು ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.
ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಲು ಇಸ್ಲಾಂ ಅನುಮತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವು ಸರಕುಗಳು ಮತ್ತು ಸೇವೆಗಳ ಮೇಲೆ ನಿಷೇಧವನ್ನು ವಿಧಿಸುತ್ತದೆ. ಇಸ್ಲಾಂ ಧರ್ಮವು ಎರಡು ಪಕ್ಷಗಳ ನಡುವಿನ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಷರಿಯಾದಿಂದ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಡದ ಯಾವುದೇ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಇವುಗಳು ಇಸ್ಲಾಂ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಗಳ ನಡುವಿನ ಕೆಲವು ಮೂಲಭೂತ ರೂಪರೇಖೆಗಳಾಗಿವೆ ಹಾಗೂ ಬಂಡವಾಳಶಾಹಿಯಲ್ಲಿನ ಸ್ಥಳೀಯ ನ್ಯೂನತೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಇರುವ ಮತ್ತು ಇಲ್ಲದಿರುವವರ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸದೆ ಎಲ್ಲಾ ಮಾನವರ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಪರಿಹರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಹೊಂದಿರುವುದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು.
